උණු ජල ස්නානය

''ස්නානය යනු ශරීරය පිරිසිදු කිරීමේ ප්‍රමුඛතම ක්‍රමවේදයයි. එය දෙයාකාරයකට සිදුවෙයි. වර්තමානයේ දී උණු ජල ඒකක සවි කිරීම අතිශයින් ජනප්‍රිය ය''.

උණුවතුර ස්නාන⁣යේ සුවිශේෂී බවක් තිබේ.එමගින් සිරුර තැවෙන සුළු බවක් මෙන්ම, ලිහිල්තාවයක් ද ලැබේ. එසේ වුවද මෙය කොතරම් හිතකරද යන කාරණය විමසා බැලිය යුතුව තිබේ.

දිනපතා උණු ජලය ස්නා⁣⁣නය සුදුසු නැත. ප්‍රශස්තම ස්නානය වන්නේ සාමාන්‍ය පරිසර උෂ්ණත්වයේ පවතින ඇල් ජලයයි.පානය හැරැණු විට ශාරීරිකව ජලය භාවිත කරනුයේ ස්නානය හා සේදීමට ය. ශරීරයේ පවතින ස්වභාවය ඉවත් කිරීම සඳහා සබන් හෝ සේදුම් දියර භාවිතා කිරීමට සිදුවේ.මෙවැනි දෑ  දක්වන අයද නැතුවා නොවේ.ඒ සඳහා විකල්පයක් වන්නේ පිරිසුදු උණු වතුරට දෙහි යුෂ අඬු කෝප්ප භාගයක් පමණ මිශ්‍රකර ඇඟ සේදීම ය. එමගින් තෙල් ගතිය ඉවත් වෙනවා සේම විෂබීජ නාශකයක් ලෙස ඉවහල් වෙයි.උණු ජල ස්නානයේදී සැලකිය යුතු තවත් කාරණයක් වන්නේ  ආහාර ගෙන පැයක් පමණ යනතුරු ස්නානය නොකිරීමයි..එමගින් ආහාර ජීර්ණ ක්‍රියාවලියට බාධා ඇතිවේ.අනෙක් අතට ස්නානය වේලාවේදී හොඳ සුවදායි බවක් දැනුන ද මඳ වේලාවක් යද්දී අලස නිදිමත ස්වභාවයක් හට ගනියි.භාවිතයේදී වෛද්‍ය උපදෙස් මත සිදු කිරීම වැදගත් වන්නේ එබැවිනි.කෙසේ වුවද සතියකට දෙතුන් වතාවක් ජලය ස්නානය කිරීම ගැටලුවක් නොවේ.

වතුරේ උෂ්ණත්වය

කිසිම අයුරකින් ශරීරයට පීඩාවක්, අපහසුවක්, සම පිළිස්සෙන ආකාරයක් නොදැනෙන මට්ටම තිබිය යුතු  ය.එසේ නොවුණහොත් සුවදායක බව වෙනුවට සමට ප්‍රතිකාර කිරීමට සිදු වනු ඇත.

සිරුරට අපහසුවක් නැති උෂ්ණත්වයක් සහිත උණු ජලය සැබෑම ස්වභාවික ප්‍රතිකාරයකි. කය වෙහෙසා වැඩ කළ දිනයක සන්ධ්‍යාව‍ෙි උණු වතුර නෑමෙන් සුවදායක නින්දක් ලබාගැනීමට සුදුසු මගකි. එසේ වුවද වෘත්තීමය වශයෙන් කය වෙහෙසන පුද්ගලයන් දිනපතා උණු වතුර නෑම නොකළ යුතුය.දිය නෑම සදහා සඳහා ප්‍රශස්තම කාලය වන්නේ පෙරවරු 9.30-12 ත් අතර කාලයේය.උණු හෝ ඇල් වේවා දිවා ආහාරයට අවම වශයෙන් පැයකට පෙරාතුව හෝ ඉන් පැය දෙකහමාරක් අතර කාලයේ කාලයකින් පසුවය.